Λίγα λόγια για το κτίριο που στεγάζει το Βιβλιοπωλείο Παρ' Ημίν

       (Σαν) φωτογραφίες ξέθωρες από το χρόνο μοιάζουν τα παλιά σπίτια στο ιστορικό κέντρο και τους αρχοντικούς δρόμους της παλιάς Αθήνας, μιας πόλης που έχασε οριστικά τη φυσιογνωμία και την γοητεία της μετά τις αρχιτεκτονικές επεμβάσεις της μεταπολεμικής εποχής.

Κάποια λιγότερο τυχερά, στέκουν ερειπωμένα με σκουριασμένες αλυσίδες στις ξύλινες πόρτες τους. μαυρισμένη την πρόσοψή τους. Χειρόγραφες σημειώσεις τηλεφώνων και στοιχείων των ιδιοκτητών τους ή μεσιτών, άλλα γίνονται καταφύγιο αστέγων τις κρύες νύχτες κάποια άλλα στεγάζουν εφήμερες δραστηριότητες και ενοίκους που αδιαφορούν για την όψη τους.

       Κτίρια που για να ζωντανέψουν και να μας θυμίσουν την ομορφιά τους απαιτούν αγάπη, επιμονή και υπομονή, γνώσεις και αισθητική και μεγάλες δαπάνες για τη διάσωση και συντήρησή τους. 

       Σ’ ένα δρόμο, όπου έχουν αναμιχθεί τα νέα κτίρια με τα πολυπληθή άλλοτε αρχοντικά, σε βάρος βέβαια των τελευταίων στη Χαριλάου Τρικούπη, όπου χάθηκε σε μια νύχτα η περίφημη οικία του Γενναδίου, μετέπειτα Ιόνιος Σχολή, με τις τεράστιες φοινικιές τους, λάμπει σε γαλάζιο και ώχρα το παλιό τριώροφο σπίτι του Υπουργού του Πλαστήρα, Δημήτρη Σοφιανόπουλου. Κτισμένο το 1918 από τον Αυστριακό αρχιτέκτονα Andia Kresze σε ρυθμό  Art Nouveau, με εκπληκτικής ομορφιάς γύψινες οροφές βιτρώ και ξύλινες επενδύσεις. Ανακαινίσθηκε  από τον Αρχιτέκτονα Μίλτο Αθανασιάδη με μεγάλη επιτυχία.      
Το πανέμορφο αυτό τριώροφο οίκημα στεγάζει το βιβλιοπωλείο Παρ’ Ημίν και διασώθηκε χάρη στην αγάπη και το μεράκι του ιδιοκτήτη του κ. Ελευθέριου Τζανακάκη.

Το Παρ’ Ημίν είναι ο ευγενικός και ζεστός οικοδεσπότης για χιλιάδες τίτλους βιβλίων όλων των εκδοτικών οίκων.

      Στο ισόγειο και τους πρώτους ορόφους απλώνονται πολύχρωμα τα εξώφυλλα των χιλιάδων βιβλίων (είδη στην πλούσια συλλογή των παιδικών βιβλίων έχει παραχωρηθεί ο Τρίτος όροφος του κτιρίου).

      Η μεγάλη ξύλινη εσωτερική σκάλα καθώς ανεβαίνεις αποκαλύπτει υπέροχα μικρά τετράγωνα βιτρώ σε ξύλινα καφασωτά παραπετάσματα. Ο παλιός φωταγωγός του οικήματος μεταμορφώνεται σε έργο τέχνης, ένα τεράστιο υπέροχο βιτρώ, που πίσω του κρύβει τον ανελκυστήρα.

     Στο Παρ’ Ημίν ο χρόνος κυλά ανάμεσα στους στοχασμούς και στους μικρούς θησαυρούς των χιλιάδων βιβλίων και στις αναμνήσεις ενός αρχοντικού παρελθόντος που έγινε παρόν όταν ζωντάνεψε το υπέροχο αυτό κτίριο.